Autoagresja i agresja

Autoagresja ma miejsce, gdy osoba sobie wyrządza psychiczną lub fizyczną szkodę. Jest to jednak pojęcie dużo bardziej szerokie ponieważ obejmuje także takie zachowania, które wbrew pozorom mogą być uznawane za normalne np. tatuowanie czy kolczykowanie ciała, ćwiczenie ponad własne możliwości, operacje plastyczne czy też różnego rodzaju sport ekstremalny.

Osoba z różnych przyczyn będzie atakować samą siebie i w zależności od stopnia zaburzenia na różny sposób. Autoagresją może być też prowokowanie innych do agresji wobec prowokatora, poddawanie się agresji innych. Może być również tylko na poziomie werbalnym, gdzie człowiek zaniża własną samoocenę, wmawia sobie różne uczucia, stany względem siebie, powodując niskie poczucie wartości, krytykę siebie i swojego zachowania.

Autoagresją jest również samookaleczanie – uszkadzanie własnego ciała np. poprzez cięcie, wbijanie ostrych przedmiotów, przypalanie ciała, uszkadzanie, wycinanie fragmentów ciała itp., jak również wszelkiego rodzaju próby samobójcze.

Autoagresją będzie zażywanie środków psychoaktywnych, nadużywanie alkoholu, bulimia, anoreksja, obgryzanie paznokci, drapanie, rozdrapywanie ran, gryzienie warg, przymus wyrywania włosów.

Agresja

Wrodzony popęd w definicji Freuda musi co jakiś czas być rozładowany w odpowiednim zachowaniu, w definicji psychologii społecznej zachowanie, które ma na celu spowodowanie szkody fizycznej lub psychicznej. Jest to jawny zamiar, aby wyrządzić komuś krzywdę lub go zranić. Agresją może być również zachowanie człowieka, który „po trupach dąży do celu”.